گردشگری و توریسم

در جبهه جنوبی میدان نقش جهان ـ (میدان امام) ـ یکی از زیباترین مساجد جهان اسلام قراردارد که به دستور شاه عباس اول ، توسط استاد علی اکبر اصفهانی احداث گردیده است . در مرحله اول سردرب اصلی و جلوخان ورودی با دو مناره خارجی مسجد ساخته می شود . درب مسجد با ورقهای نقره و طلا تزئین گردیده و مربوط به دوره شاه صفی ، جانشین شاه عباس اول است . در داخل مسجد یک حیاط اصلی و مرکزی ، با چهار ایوان و دو حیاط فرعی جانبی قراردارد . گنبد خانه جنوبی به صورت دو پوش اجرا گردیده و فضای بین این دوگنبد حدود ۱۲ متر ارتفاع دارد . ارتفاع گنبد خارجی از کف مسجد ۵۰ متر می باشد . کتیبه های مسجد، توسط خطاطان و خوشنویسان معروف دوران صفویه مانند : علیرضا عباسی ، عبدالباقی تبریزی ، محمدصالح اصفهانی و محمدرضا امامی مزین شده است . تمام سطوح جرزها و دیوارها و گنبد و مناره ها و طاق نماهای داخلی و خارجی مسجد از کاشیهای هفت رنگ و مرعق پوشیده شده است . نقوش این کاشی کاریها (گل و بوته ها) به صورت مجرد و رمزی ظاهر می شود .

این مسجد باشکوه‌ترین نماینده هنر معماری اسلامی اصفهان و نمایانگر تکامل هزارسال مسجدسازی در ایران است. نوآوری‌های به کار رفته در آن حاصل تیزهوشی مهندسان و معماران نخبه ایران است. تکنیک‌های نوآورانه در معماری و تزیین این مسجد الگوی مساجد بعدی شد. جزو بناهای مشهوری است که گردشگران خارجی در سفر به ایران حتما بازدید می‌کنند. جزوی از منظر مجموعه میراث جهانی نقش جهان است. در کنار بناهای مشهوری مانند عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، بازار قیصریه و … قرار گرفته است.

داستان ساخت یک مسجد از یک نذر آغاز شد. شاه طهماسب صفوی که به تازگی از یکی از جنگ‌هایش جان سالم به در برده بود نذر کرد به شکرانه نجاتش مسجدی بسازد؛ اما در میانه جنگ‌ها و کشمکش با ازبکان فرصت ادای نذرش را پیدا نکرد. تاریخ اما به گونه‌ای ورق خورد که نوه‌اش یعنی شاه عباس صفوی، نذر پدربزرگ را به شکوهمندترین صورت ممکن از مال خالص خود ادا و ثواب آن را به روح جدش تقدیم کند. مسجد امام در رقابت با مسجد جامع شهر اصفهان ساخته شد. مسجد جامع یا همان عتیق، مربوط به دوره حکومت سلجوقی بود. شاه عباس، نوه طهماسب صفوی، که به تازگی اصفهان را برای پایتختی انتخاب کرده بود می‌خواست محور تجارت را از مرکز شهر و پیرامون مسجد جامع، به میدان نقش جهان جابه‌جا کند. بنابراین دستور داد مسجدی با ظرفیت مناسب برای برگزاری مراسم دینی پایتخت ساخته شود. مسجدی ساده اما باشکوه که در سراسر آن رنگ‌های فیروزه‌ای و آبیِ کاشی‌کاری‌ها حال و هوایی آسمانی به بیننده می‌بخشد. گنبد مسجد امام بلندتر از هر بنایی در میدان نقش جهان است و بر تمام شهر اشراف دارد که جایگاه مهم دین در حکومت صفوی را به نمایش می‌گذارد.

 

مسأله ای که در مسجد امام جلب توجه می کند و اکثر سیاحان و جهانگردان نیز به آن اشاره کرده اند و معماران و مهندسین نیز آن را یکی از استادانه ترین شگردهای معماری به حساب آورده اند مسأله رعایت جهت قبله در مسجد است. سازندگان مسجد طوری سردر را درست کرده اند که با عبور از میان ایوان ورودی بدون آنکه احساس شود، نیم چرخی به سمت راست زده می شود. در حقیقت معمار برجسته این اثر با یک زاویه ۴۵ درجه مسجد را در جهت قبله قرار داده است. به طور کلی مسجد امام اصفهان با مناره های رفیع و ایوان های سر به فلک کشیده و شبستان های عالی و محراب های نفیس و همچنین با طرح یکپارچه و متوازن خود از شاهکارهای بی نظیر و مسلم معماری زمان صفویه است. مسجدی که در عصر خود از عجایب زمان بوده و در حقیقت نیز به دلیل زیبائی طرح، عظمت، ابعاد و شکوه و جلال کاشیکاری هایش ستاره درخشان هنر عصر صفوی است.

کتیبه سر در با شکوه مسجد به خط علیرضا عباسی خوشنویس نامدار عصر صفویه است که تاریخ آن سال ۱۰۲۵ ذکر شده است. اسپرهای طرفین در ورودی ۸ لوحه با نوشته هایی مشکی بر زمینه فیزوه‏ای دارند که در هر یک از این اسپرها ۴ لوحه کار گذاشته شده. در جلو خان سردر مسجد نیز کتیبه هایی با عبارات و اشعاری وجود دارد. تخت سنگ بزرگی نیز در ضلع غربی جلوخان هست که از نوشته‏ های آن تنها بسم الله الرحمن الرحیم به جا ماند. کتیبه نمای خارجی سردر، خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشت وجود دارد. اشعاری به خط نستعلیق در اصلی مسجد را که پوشش نقره و طلا دارد. زینت بخشیده است در این اشعار سال اتمام و نصب در ۱۰۳۸ تا ۱۰۵۲ ذکر شده است. اشعار فوق الذکر ۱۶ بیت است که هشت بیت آن بر یک لنگه و هشت بیت دیگر بر لنگه دیگر آن به طور برجسته نقش بسته است. این در، در ضلع جنوبی واقع است. کتیبه‏ های داخل مسجد را خوشنویسانی چون عبدالباقی تبریزی، محمد صالح اصفهانی محمد رضا امامی و محمد غنی نوشته‏اند که از آن جمله‏اند: کتیبه ایوان بزرگ مسجد و اطراف محوطه زیرگنبد به خط عبدالباقی تبریزی کتیبه بالای محراب مرمری به خط محمد صالح اصفهان، کتیبه‏های چهلستون شرقی گنبد جنوبی به خط محمد رضا امامی و کتیبه داخل ایوان شمالی مسجد به خط عبدالباقی تبریزی. این مسجد عظیم دارای دو شبستان قرینه در اضلاع شرقی و غربی صحن است. یکی از این شبستانها (شبستان شرقی) بزرگتر اما ساده و بی تزیین است و دیگری (شبستان غربی) کوچکتر است اما تزییناتی با کاشیهای خشت هفت رنگ دارد و محراب آن نیز از زیباترین محرابهای مساجد اصفهان است. در دو زاویه جنوب غربی و جنوب شرقی دو مدرسه به طور قرینه قرار دارد که مدرسه زاویه جنوب شرقی را که حجره‏هایی نیز برای ست طلاب دارد، مدرسه ناصری و مدرسه زاویه جنوب غربی را سلیمانیه می‏نامند. ارتفاع ایوان بزرگ جنوبی مسجد ۳۳ متر است و دو مناره در طرفین آن قرار گرفته‏اند که ارتفاع هر یک از آنها ۴۸ متر است. این دو مناره با کاشی تزیین شده‏اند و نامهای محمد و علی به طور تکرارای به خط بنایی بر بدنه آنها نقش بسته است. گنبد بزرگ مسجد تزئینات جالبی از کاشیکاری دارد و نیز داری کتیبه‏ای به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشت لاجوردی است.

 

در ضلع شرقی میدان امام (نقش جهان) مسجدی قراردارد که در زمان شاه عباس اول صفوی ، هنگام احداث میدان و همراه با بناهای اطراف آن به منظور محل عبادت و حوزه تدریس مرحوم شیخ لطف اله ، که از علما و ون بزرگ جبل عامل در لبنان بوده ، ساخته شده است . ساختمان مسجد در سال ۱۰۱۱ هـ .ق آغاز و در سال ۱۰۲۸ به پایان رسیده است . این مسجد دارای یک شبستان زیرزمینی است که کف گنبدخانه را از سطح زمین بالاتر قرارداده است . به خاطر استفاده های خاص علمی ـ مذهبی از این مسجد ، نیازی به احداث حیاط و مناره نبوده است . گنبد بر روی هشت طاق جناغی قرار گرفته و لبه این طاقها با کاشیهای پیچ به رنگ فیروزه ، تزئین یافته است .

یکی ازشاهکارهای معماری را می‌توانید در محراب این مسجد مشاهده کنید، جایی که کاشی‌کاری‌های ظریف آن و همچنین دو لوح در داخل محراب که عبارت «عمل فقیر حقیر محتاج بر رحمت خدا محمدرضا ابن استاد حسین بنا اصفهانی» روی آن حک شده است. کتیبه‌های دیگری نیز به خط استاد علیرضا عباسی در اطراف محراب وجود دارد که روی آن‌ها روایاتی از پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق نوشته شده است. علاوه بر این روایات اشعاری نیز وجود دارند که کارشناسان بر این باور هستند که اشعار شیخ بهایی، شاعر و دانشمند دوران صفوی است. در چهار گوشه داخل مسجد آیات با خط ثلث بر زمینه لاجوردی با کاشی‌های سفید معرق نیز نوشته شده است. دیدگاه معمار برجسته‌ی جهانی لوییس ای کان در بازدیدی که از اصفهان داشته است در وصف این بنای بی‌نظیر اینچنین بوده است:

من فقط در عالم خیال و با جوهری از طلا و نقره می‌توانم چنین اثری را تصور کنم.

سطوح داخلی به ویژه محراب مسحد شیخ لطف اله از شاه کارهای بی نظیر هنر کاشی کاری هفت رنگ و معرق است. در محراب دو کتیبه وجود دارد که عبارت ذیل بر آنها نوشته شده است : عمل فقیرحقیر محتاج به رحمه خدا محمد رضا بن استاد حسین بنا اصفهانی .

این نوشته مبین آن است که استادان و هنرمندان و سازندگان بناهای آن زمان در مقابل قدرت جان آفرین تسلیم فرود آورده و هرگز نخوت و تکبر به وجودشان راه نیافته است .

طرح این مسجد هم زمان با اجرایی شدن نقشه‌ی چهار باغ و باغ هزار جریب ریخته شد و طی ۱۸ سال و در دوران شکوفایی معماری صفوی به بهره برداری رسید. این مسجد به دستور شاه عباس و به افتخار ورود شیخ لطف‌الله جبل عاملی ساخته شد. وی شیعه آن زمان بود و مانند شیخ بهایی، توسط شاه عباس از لبنان به ایران مهاجرت کرده بودند. به سبب آن که حکومت صفوی، یک حکومت مذهبی بود و به اسلام و خصوصا مذهب شیعه بهای زیادی می‌دادند، علمای این مذهب را نیز تکریم می‌کردند. از سوی دیگر شیخ لطف‌الله پدر زن شاه عباس هم بود. بنا به همین دلایل، درمحل زندگی شیخ این مسجد برای عبادت اهل حرم و خود شیخ بنا نهاده شد و در کنارش نیز یک مدرسه برای تدریس این دانشمند برجسته ساخته شد که امروزه آثاری از آن باقی نیست. در دوران صفویه این مسجد زیبا را با نام‌های مسجد صدر و فتح‌الله نیز می‌شناختند.

سردر معرق این مسجد تا پایان سال ۱۰۱۱ هجری قمری ساخته و پرداخته شد و احداث ساختمان و تزیینات کاشی‌کاری آن در سال ۱۰۲۸ هجری قمری به پایان رسید. از آنجایی که این مسجد نه دارای مناره و نه شبستان ورودی (حیاط) است و همچنین ورودی آن که با پله شروع می‌شود، کمی غیرطبیعی است.

 

از ویژگی های خاص این مسجد نداشتن صحن و مناره (که در تمامی مساجد اسلامی جزء لاینفک بنا محسوب میشود)، چرخش ۴۵ درجه ای که از محور شمال به جنوب نسبت به محور قبله دارد، گنبد کم ارتفاع مسجد، محراب بی بدیل مسجد و کتیبه های نفیس و طره های سر در که درون گلدان مرمرین جای گرفته اند، میتوان برشمرد. این بنا در سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران با شماره ۱۰۵ به ثبت رسیده است.

 

مسجد شیخ لطف الله اصفهان

نگارخانه هنر انتاریو (به زبان فرانسه: Musée des beaux-arts de l’Ontario) ، موزه ای هنری در تورونتوست که با گستره ای چهل و پنج هزار مترمربعی( برابر با چهارصد و هشتاد هزار فوت مربع)، بیش از هشتاد هزار اثر از سده نخست تا به امروز را در برگرفته و بر این پایه یکی از بزرگ ترین نگارخانه های آمریکای شمالی به شمار می آید. بناگذاری نگارخانه هنر انتاریو به سال ۱۹۰۰ بر می گردد که از سوی گروهی از شهروندان عضو انجمن هنرمندان اُنتاریو انجام گرفت. نخستین نمایشگاه رسمی در سال ۱۹۱۳ و نگارخانه ها نیز در سال ۱۹۱۸ گشوده شدند. با گسترش و افزودن گالری های گوناگون در قرن بیستم، در سال ۱۹۹۳ و با در نظر گرفتن سی و هشت هزار و چهارصد متر مربع به فضای داخلی و زیربنا، این نگارخانه به اوج شکوه و اهمیت خود رسید. گفتنی ست که این سازه افزون بر گالری ها، یک کتابخانه بزرگ، فضاهایی برای دانش جویان، فضای کارگاهی نگارخانه، جایی برای اقامت هنرمندان، رستوران پیشرفته، کافه تریا، مرکز پژوهش، تآتر و سالن سخنرانی، فروشگاه سوغاتی و یک سالن برگزاری مراسم را نیز در خود جای داده است.

بخش های هنری موزه • بخش آفریقا و اقیانوسیه • بخش کانادا • بخش اروپا • بخش مدرن و معاصر • بخش عکاسی • بخش چاپ و طراحی • مجموعه تامسون

 

 

بزرگ ترین کلکسیون هنر کانادا که دربرگیرنده بخش بزرگی از آثار دوران های رنسانس و باروک است در این موزه نگهداری می شود. همچون مرکز مجسمه هنری مور، آثار برجسته پرشماری در زمینه مجسمه سازی در این موزه به نمایش گذاشته شده و فرم های دیگری از هنر مانند اشیاء تاریخی، مینیاتور، کتاب، نوگرایی های دوره میانه، هنر فیلم و ویدئو، هنر گرافیک، معماری و مدل های کشتی نیز در معرض تماشای بازدیدکنندگان است. گالری هنر، دربرگیرنده کلکسیون چشمگیری از هنر اروپایی مانند مینیاتورها، مجسمه ها، هنرهای آذینی دوره های میانه و روشنگری است که همگی از آثار فاخر هنرمندان نامی اروپا هستند. ویژگی برتر گالری، مجموعه ای از هنر مدرن و معاصر است که خیزش های هنری مدرن در کانادا، آمریکا و اروپا را به نمایش گذاشته است. کلکسیون عکاسی نیز در بر دارنده بیش از چهل هزار اثر، عمدتا از اروپا و آمریکای شمالی، از چاپ های تاریخی و قدیمی تا امروزی تر ها و کارهای معاصر می باشد.

گزیده ای از نمایشگاه های برگزار شده در نگارخانه هنر انتاریو جی. ام. و. ترنر: نقاشی آزاد (۲۰۱۵) فرانسیس بیکن و هنری مور: ترس و زیبایی (۲۰۱۴) فریدا و دیه گو: شور عشق، ت و نقاشی (۲۰۱۲) برنیس ابوت: عکس (۲۰۱۲) پیکاسو: شاهکارهایی از موزه پیکاسو پاریس (۲۰۱۲) آبستره اکسپرسیویست نیویورک (۲۰۱۱) شمایل دلواپسی: هنری مور در دهه ۱۹۳۰ (۲۰۱۰) مهارجه: شکوه بارگاه های سلطنتی هند (۲۰۱۰) کاترین بزرگ: هنر امپراتوری- شاهکارهایی از موزه آرمیتاژ مسکو (۲۰۰۵) ترنر، ویستلر، مونه: نگرش امپرسیونیستی (۲۰۰۴) از سزان تا مَتیس: تقاشی های برتر فرانسوی از بنیاد بارنِز (۱۹۹۴) کتابخانه و بایگانی پژوهش افزون برآنچه گفته شد، نگارخانه هنر انتاریو دارنده یکی از مهمترین کتابخانه های کانادا در زمینه هنر نیز می باشد: کتابخانه و بایگانی همه روزه و بدون دریافت ورودیه به روی همگان باز بوده و پژوهشگران می توانند از مجموعه های کتابخانه همگانی، کتاب های کمیاب هنری، بایگانی و مجموعه های ویژه بهره مند شوند.

زمان بازدید از نگارخانه

دوشنبه ها: — سه شنبه ها: ۱۰:۳۰ صبح تا ۵ عصر چهارشنبه ها: ۱۰:۳۰ صبح تا ۹ شب پنج شنبه ها: ۱۰:۳۰ صبح تا ۵ عصر جمعه ها: ۱۰:۳۰ صبح تا ۹ شب شنبه و یکشنبه ها: ۱۰:۳۰ صبح تا ۵:۳۰ عصر

 

 

ژئوپارک جهانی قشم در غرب این جزیره زیبا واقع شده که به عنوان اولین و تنها ژئو پارک خاورمیانه در سال ۲۰۰۶ در یونسکو به ثبت رسید و ایران نیز به خاط همین موضوع یکی از شش کشور صاحب ژئو پارک در قاره پهناور آسیا شناخته شد و امتیاز گرفت. اینجا یکی از منحصر به فردترین ژئو پارک های جهانه که به دلیل قرار گرفتن در کنار سواحل زیبای خلیج فارس و جنگل دریایی حرا به پارک زمین شناسی ایران تبدیل شده. وجود مجسمه های طبیعی و نقش برجسته های پراکنده، چین خوردگی ها و کوه های شگفت آور، سطوح تخت و صفه ها در ارتفاعات، ستون های حاصل از عوامل فرسایش، برجستگی ها و فرورفتگی های به وجود آمده از هوازدگی، مخروط افکنه ها و قطعه های فرو افتاده در پای ارتفاعات، کوهسرها و هیکل های که به دست هنرمند طبیعت پدید آورده، تندیس های اعجاب آوری که در شکل هایی مثل لاک پشت، سگ، مارمولک، اسب آبی و یا حتی چهره آدمی در حالت خشم و فریاد، پدیده های زمین شناسی نادر و بی مانندی هستند که هر یک به تنهایی جذابیت و زیبایی خاص را در منطقه گردشگری قشم بوجود می آورد.

در امتداد درازای جزیره قشم ، رشته کوهی قرار گرفته که ارتفاع آن به ندرت از سیصد متر می کند. طول این رشته کوه که از شرق به غرب در سراسر جزیره کشیده شده است. تقریباً مساوی با طول قشم و در حدود یکصد و ده کیلومتر است.

کوه های قشم وضعیت و شکل کاملاً ویژه ای دارند. این کوه ها از لایه های رسوبی افقی و موازی تشکیل شده اند به گونه ای که پی گیری لایه های مختلف کوه در سراسر جزیره کاملاً ممکن است. تنها در دو نقطه، به دلیل حضور گنبدهای نمک ، ترتیب و شکل قرارگرفتن لایه ها از حالت افقی خارج شده است. در بخش غربی جزیره که گنبد نمک (کوه نمکدان) قرار گرفته، ارتفاع این لایه ها در اثر فشار گنبد افزایش یافته و به ۳۹۵ متر رسیده است. در بقیه ارتفاعات جزیره بلندی کوه ها در حدود دویست متر است. در بلندی این ارتفاعات دشت های کاملاً مسطحی قرار دارند که پوشش گیاهی بسیار خوب نیز دارند (مانند منطقه موسوم به بام قشم که درختان کهنسالی در آن وجود دارد). اطراف این کوه ها را دیواره های بلند قرار گرفته اند که در اثر باد و باران و دریا فرسایش یافته و شکل های بدیعی به وجود آورده اند. دشت ها، دره ها ، سواحل و کوه های جزیره هم وضعیتی یگانه و کم نظیر از نظر پوشش گیاهی، حضور حیات وحش و وجود پدیده های نادر زمین شناسی دارند. بخش غربی جزیره قشم از بیشترین زیستگاه های با ارزش برخوردار است و پدیده های زمین شناسی بسیار زیبا، بی نظیر و عظیم در این بخش جزیره به وفور دیده می شود. در این بخش از جزیره علاوه بر گونه های گیاهی و جانوری زیبا ، کمیاب و در خطر انقراض که در سطح ملی و همچنین جهانی از ارزش بیشتری برخوردار ند. پدیده های زمین شناسی نادر و بی مانندی نیز وجود دارند که هر یک به تنهایی جذابیت و زیبایی خاص دارند.

در سال ۲۰۱۶ میلادی، در پایان دویست و یکمین نشست شورای اجرایی یونسکو، ۸ ژئوپارک جدید از کشورهای ایران، مکزیک، چین، اسپانیا، فرانسه و کره جنوبی به عنوان ژئوپارک‌ های جهانی یونسکو اعلام شدند. بنابراین ژئوپارک قشم که در سال ۱۳۸۵ برای نخستین بار عضو شبکه جهانی یونسکو شده و در سال ۱۳۹۱ از این شبکه خارج شده بود، با تلاش‌ های شبانه‌ روزی جامعه محلی، کارشناسان و مدیران و با حمایت کامل مدیریت عامل سازمان منطقه آزاد قشم موفق شد دوباره به این عنوان ارزشمند دست یابد.

   خانه سن گابریل مونترال ، موزه ای ست در شهر مونترال که در آن از تاریخ، یادگارها و صنایع دستی ساکنین نخستین(فرانسه نو) در میانه قرن هفدهم نگهداری می شود.

خانه سن گابریل مونترال ، موزه ای ست در شهر مونترال که در آن از تاریخ، یادگارها و صنایع دستی ساکنین نخستین(فرانسه نو) در میانه قرن هفدهم نگهداری می شود. این موزه زمین کشاورزی ای دارد که بیش از سیصد سال است از سوی خواهران دینی کلیسای نوتردآم مونتریال اداره شده و همچنین از سال ۲۰۰۷ به عنوان یک سایت تاریخی ملی شناخته می شود.

تاریخچه خانه سن گابریل

زمین این مزرعه در نیمه دوم قرن هفدهم به فردی به نام مارگریت ب. بخشیده شد. هدف کاربردی از این زمین گسترش مزرعه ای بود که خوراک دینداران کلیسای نوتردآم را تامین نماید. مالک جدید هم پس از چندی با خرید خانه و مزرعه ای در همسایگی ملک را گسترش داد که بعدها به نام امروزی یعنی خانه سن گابریل مونترال تغییر پیدا کرد.

این مجموعه در سالهای نخست(۱۶۶۳تا۱۶۷۳ میلادی)  کاربری آموزشی هم داشته است: در این کلاسهای آمادگی به دخترانی که از کشور فرانسه به خدمت گرفته شده و به  فرانسه نو (که پیشتر هم گفته شد) آورده شده بودند، برای همراهی و ازدواج با مردان مجرد پرشماری که در مهاجرنشین مستقر بودند آموزش زندگی داده می شد.

در قرن نوزدهم، همزمان با ورود مهاجرین تازه وارد، شهر هم رو به صنعتی شدن گذاشت و به سرعت گسترش پیدا کرد. از این رو بخش هایی از مزرعه برای پیشبرد ساخت و سازهای پیرامونی فروخته شد و با ساخت راه آهن و راه اندازی کانال لاشین در نزدیکی اش به سرعت رونق گرفت.

با شروع دهه ۱۹۶۰ و پس از برگزاری جشن سیصدمین سالگرد مالکیت مارگریت ب.،  تصمیم گرفت تا که خانه کاربری موزه پیدا کند و از آن پس بنایی تاریخی شناخته می شود.

ها

در خانه سن گابریل مونترال، از بیش از پانزده هزار ابزار دست ساز قدیمی نگهداری می شود؛ خانه ای قرن هفدهمی و اصطبلی از قرن هجدهم که با ابزارهای درشان می توان یک فرانسه نو به سبک روستایی را دوباره از نو بنا کرد.

وسایل خانگی، تزئینات نورپردازی، لباس ها و زیورآلات دینی، مبلمان هایی از خانه ها و کلیساها، وسایل ارتباطی مانند نامه ها و کتاب ها، اشیاء دینی و تزئیناتی، ابزار بافندگی، ابزار ساخت، کشاورزی و ابزار بازرگانی از جمله موارد تاریخی و باارزشی هستند که ازشان در این سایت نگهداری می شود.

سرگرمی ها و خدمات

فعالیت ها:

سرگرمی

سرگرمی برای کودکان

کنفرانس

نمایش

تورهای خویش راهنما

تورهای به زبان انگلیسی و فرانسه

خدمات:

دسترسی رایگان به اینترنت

فروشگاه

باغ ها

اتاق های برگزاری میهمانی، جلسه و کنفرانس

پارکینگ رایگان

رستوران

بازدید از خانه سن گابریل

نشانی:

۲۱۴۶, place Dublin, Montréal, Québec, Canada, H3K 2A2

خانه سن گابریل مونترال فقط چند دقیقه تا مرکز شهر فاصله دارد و با اتومبیل به آسانی در دسترس بوده و جای پارک هم در نزدیکی فراهم است، همچنین بازدید از آن هم انفرادی و هم به صورت گروهی(با هماهنگی پیشین) امکان پذیر می باشد.

این موزه همه روزه از ساعت ۱۳ تا ۱۷ درسرتاسر سال باز است، برای دریافت آگاهی های بیشتر از زمان بازدید روزانه می توانید از تارنماهای زیر کمک بگیرید.

معرفی کشور نیجریه 

نیجریه کشوریست در غرب قاره آفریقا که با ۱۸۷ میلیون نفر جمعیت، هفتمین کشور پرجمعیت دنیا و پرجمعیت ترین کشور قاره آفریقا محسوب می شود. پایتخت این کشور، شهر آبوجا بوده و بزرگترین شهر آن هم لاگوس است. از دیگر شهرهای مهم این کشور هم به ترتیب بنین، ایبادان،کانو و ایلورین هستند. زبان رسمی این کشور، انگلیسی است و مردم نیجریه تسلط خوبی بر روی این زبان دارند. جالب است بدانید که نیجریه از کل بریتانیا، بیشتر انگلیسی زبان دارد. نیمی از مردمی که در نیجریه زندگی می کنند، مسلمان و نیمی دیگر مسیحی هستند. مسلمانان در بخش شمالی این کشور و مسیحیان نیز در بخش جنوبی آن زندگی می کنند. این کشور آفریقایی یکی از مهم ترین صادرکنندگان نفت در جهان به شمار رفته و هشتمین صادر کننده بزرگ نفت دنیاست. ۹۵ درصد درآمدهای ارزی نیجریه، از صادرات نفت تامین می‌شود. نام نیجریه از رودخانه نیجر گرفته شده‌ و در سال ۱۹۶۰ هم از بریتانیا مستقل شده است. نیجریه با مساحت ۹۲۳,۷۶۸ کیلومتر مربع، سی و یکمین کشور پهناور دنیا محسوب می شود.

 

این کشور از غرب با بنین، از شرق با چاد و کامرون و از شمال با نیجر مرز مشترک دارد. اکثر مردم نیجریه در بخش کشاورزی مشغول به فعالیت هستند و تولید ناخالص داخلی این کشور در حدود ۲۹۵ میلیارد دلار است. با وجود رونق اقتصادی در سالیان گذشته در این کشور، اما ۷۰ درصد مردم نیجریه زیر خط فقر زندگی می کنند و نرخ بیکاری در آن جا هم ۸٫۵ درصد است. نیجریه در کنار کشورهای مصر و آفریقای جنوبی بزرگترین اقتصاد قاره آفریقا را تشکیل می دهند، اما همان طور که اشاره شد این کشور درصد بسیار بالایی از مردم فقیر در جهان را دارد. یکی از دلایل این موضوع، فساد لجام گسیخته دولتی در سرتاسر این سرزمین است. امید به زندگی برای ن ۴۸٫۵ و برای مردان ۴۷٫۵ سال است و یکی از کشورهایی در دنیا به شمار می شود که نرخ امید به زندگی در مردمان آن تا این اندازه پایین است. نیجریه به دلیل قرار گرفتن بر روی خط استوا، از جمله کشورهایی است که دارای جنگل های انبوه و متراکم استوایی است و حیات وحش خاص خود را دارد. میانگین دمای سالانه در این کشور ۳۲ درجه سانتی گراد و همراه با رطوبت فراوان است.

 همچنین بخوانید : جاذبه های توریستی جزیره سیسیل ایتالیا معابد باستانی مصر 

لاگوس بزرگترین شهر کشور نیجریه

 اگر قصد سفر به نیجریه را دارید: 

نیجریه به دلیل قرار گرفتن بر روی خط استوا، دارای ایستم و حیات وحش جالب توجهی در نوع خود است. مناطق ساحلی نیجریه بسیار گرم و مرطوب است و بارندگی در سواحل، شدت بیشتری دارد. هرچند از ماه آوریل (فروردین ماه) تا اکتبر (مهر ماه) فصلِ باران های موسمی در این کشور است. وجود قومیت ها و قبایل مختلف با فرهنگ و رسوم خاص خودشان به همراه جاذبه های طبیعی همچون جنگل های بارانی، دشت ها، آبشارها و دیگر جاذبه های طبیعی باعث شده تا نیجریه یکی از کشورهای قابل توجه برای گردشگران و ماجراجویان باشد. این کشور آفریقایی دارای تمدنی به درازای تاریخ است و قدمت ست بشر در آن به ۹ هزار سال قبل از میلاد می رسد. البته نیجریه در دو دهه اخیر یکی از کشورهای ناامن در دنیا شناخته شده و مامن امنی برای گروه های تروریستی همچون القاعده و بوکوحرام شده است. خود همین موضوع باعث شده، جدا از مناطق توریستی فوق العاده ای که این کشور دارد، به دلایل امنیتی گردشگر زیادی پا به این سرزمین نگذارد. از مکان های توریستی این کشور، به اختصار می توان به پارک ملی عبور از رودخانه، پارک ملی یانکاری، موزه ملی نیجریه و بازار محلی لِکی در شهر لاگوس، کلیسای ملی نیجریه در شهر آبوجا، دریاچه Oguta در ایالت لِمو و صخره سنگی زوما اشاره کرد.

 

    دریاچه Oguta در کشور نیجریه

معرفی کشور نیجریه

میدانِ ایران

 

یکی از مشهورترین میادین پایتخت کشور آرژانتین میدانی به اسم کشورمان، ایران است. این میدان در ۵۳ سال قبل و در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی به نام ایران نام گذاری شد. میدان ایران با معماری به سبک دوران هخامنشی و با سرستونی با ابعاد واقعی در ایران درست و به آرژانتین هدیه داده شد. این یادگار کشورمان، در بخش پالرمو شهر بوینس آیرس قرار گرفته و از جاذبه های مهم پایتخت آرژانتین به شمار می رود. ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﺘﻮﻥ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﺪ ﺩﺭ ﻣﺪﺍﻥ ﺍﺮﺍﻥِ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﻨﻮﺱﺁﺮﺱ، ۱۹ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻪ همان طور که اشاره شد، ﺩﺭ ﺍﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻭﺍﻗﻌ ﺳﺘﻮﻥ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ شده ﻭ ﺣﺘ ﻧﻘﻮﺵ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﺍﻦ ﺳﺘﻮﻥ، ﺳﺮﺩﺲﺎﻭ است که مشابه ﺳﺮﺩیس های ﺎﺥ ﺁﺎﺩﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ. این ستون را می توان از بیشتر نقاط شهر بوینس آیرس به راحتی مشاهده کرد و ﺑﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﺎﻩ بسیاری از مردم این شهر تبدیل شده است.

 

   میدان ایران در شهر بوینس آیرس آرژانتین

 

میدانِ ایران در آرژانتین

برای بیشتر ما، مفهوم شهر روی آب بیشتر با تصاویر ونیز و قایق های گوندولا که در کوچه های این شهر توریستی پرطرفدار ایتالیایی شناور هستند مرتبط است. ولی شاید تعجب کنید که شهرهای روی آب دیگری نیز در جهان وجود دارند که مثل ونیز (و یا حتی بهتر از آن) دارای منظره های تماشایی هستند. اگر به دنبال مکانی زیبا هستید تا تعطیلات بعدی خود را در آنجا سپری کنید، پس بد نیست نگاهی به این شهرهای آبی زیبا بیندازید:

۱٫ واتر تاونز (شهرهای آبی)، چین شهرهای آبی چین یک ساعت با شانگهای فاصله دارد. ترکیبی از مناظر طبیعی و تاریخی گذرا از معماری چینی، این شش شهر یکی از اصلی ترین جاذبه های توریستی چین به شمار می روند. اگر تصمیم می گیرید که به شهرهای آبی چین سفر کنید، بدون شک از پل های سنگی شکوهمندی که در دوره حکومت دودمان مینگ ساخته شدند لذت خواهید برد. در هنگام عبور از دلتای رود یانگ تسه، از منظره فانوس های قرمز معروف چینی و معبدهای تاریخی دیدن خواهید کرد.

   شهرهای آبی چین یک ساعت با شانگهای فاصله دارد

۲٫ ونیز، ایتالیا ونیز معروف ترین نمونه مفهوم شهرهای روی آب است. به عنوان یکی از جاذبه های توریستی محبوب در ایتالیا، این شهر روی آب در فهرست سفر هر کسی قرار دارد که عاشق مسافرت است. با وجود ساختمان های تاریخی که با آرامش آب های شناور آن همراه شده است، اشتباه نیست که بگوییم ونیز یکی از رمانتیک ترین مکان ها در جهان به شمار می رود.

 ونیز معروف ترین نمونه مفهوم شهرهای روی آب است

 

۳٫ کیپ کورال، فلوریدا، آمریکا این شهر که درخت های نخل در آن بسیار دیده می شود، محل ست ۱۵۰ هزار نفر است و به خاطر طراحی برنامه ریزی شده اش کمی با دیگر شهرهای روی آب متفاوت است. کیپ کورال در سال های دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ میلادی طراحی شد و شامل شبکه هایی از کانال های آبی در مساحتی بیش از ۶۵۰ کیلومتر است.

 

 کیپ کورال یکی از زیباترین شهر های روی آب در جهان است ۴٫ الجونه، مصر هر وقت در مورد مصر صحبت می شود معمولاً تصاویر اهرام به ذهن ما خطور می کند. به همین خاطر تعجبی هم ندارد که مکانی دیدنی مثل الجونه تقریباً مقصد مسافرتی ناشناخته ای در مصر است. الجونه که در دهه نود میلادی ساخته شد، مقصدی رویایی برای همه عاشقان ساحل است. کانال های آبی از دریای سرخ، جزایر را به هم متصل می کنند و نفس زندگی را به دل شن های صحرا می تپند. این منطقه دارای تسهیلات هتل برای گردشگران است.

  

شهر آبی الجونه که در دهه نود میلادی ساخته شد، مقصدی رویایی برای همه عاشقان ساحل است ۵٫ انسی، فرانسه جذابیتی سحرآمیز در مورد شهرهای فرانسوی وجود دارد. با این که پاریس عموماً به عنوان جایی شناخته می شود که عشق در آن شکوفه می دهد، مکان هایی مثل انسی تعریف جدیدی از زیبایی های مربوط به فرهنگ فرانسه ارائه می دهد. وقتی در کانال های آبی انسی سفر کنید، عاشق خوراک لذیذ رستوران های این شهر بندری خواهید شد. زمانی که در انسی هستید حتماً از Palais de l’Isle دیدن کنید، مکانی که نقش خانه، زندان، دادگاه و اخیراً موزه را داشته است.

یکی از زیباترین شهرهای شناور روی آب در دنیا، انسی در فرانسه است ۶٫ سن پترزبورگ، روسیه تاریخ روسیه به خاطر فراز و نشیب های پر اهمیت خود شناخته می شود، و سن پترزبروگ گواهی بر تمامی آن هاست. این شهر روی آب تاریخی در کنار رود نوا قرار گرفته و محل تعدادی از کلیساهای قرن نوزدهم و همچنین موزه ارمیتاژ است. بسته به بودجه تان، می توانید یکی از انواع مختلف کشتی ها و قایق ها را انتخاب کنید تا آب های پیرامون سن پترزبورگ را اکتشاف کرده و همچنین به کاخ معروف پترهوف سر بزنید.

شهر آبی، سن پترزبورگ در روسیه در کنار رود نوا قرار گرفته ۷٫ کرالا، هند این شهر آبی در جنوب هند نمایانگر عجیب و غریب بودن هندوستان به معنای واقعی کلمه است. کرالا در اوج حکومت بریتانیا در آسیای جنوبی ساخته شد و هدف اولیه شبکه کانال های آبی آن هموار ساختن تجارت و حمل و نقل مواد خام بود. در دوران امروزی، شما می توانید در طول این کانال ها سفر کنید و از مزارع برنج به همراه لباس های بسیار رنگارنگ مردم محلی دیدن کنید.

 شهر آبی کرالا در  هند، نمایانگر عجیب و غریب بودن هندوستان به معنای واقعی کلمه است ۸٫ بروژ، بلژیک این شهر بلژیکی که الهام بخش فیلم سینمایی «در بروژ» در سال ۲۰۰۸ بود، جذابیتی معنوی دارد که به وسیله هنرهای سبک گوتیک که شخصیت آن را تعریف می کند، شناخته می شود. به نظر می رسد سیستم کانال های آبی بروژ به شکل خندقی ساخته شده که مناطق این شهر قدیمی را احاطه می کند. هر یک از کانال ها جذابیت های خود را دارد، که ممکن است علفزار سبز پیرامون کلیسای «بانوی ما»، گروئن رِی و یا مغاره های فروش سوغاتی در دیوِر باشد.

بروژ در بلژیک یکی از زیباترین شهر های آبی دنیا است

۹٫ بانکوک، تایلند اگر روشنایی های پر زرق و برق یک کلانشهر پر هیاهو چیزی است که شما به دنبالش هستید، پس پایتخت تایلند می تواند مقصد مسافرتی بعدی شما باشد. بانکوک که به خاطر غذاهای خوشمزه و معابد عارفانه خود مشهور است، دارای شخصیتی است که به وسیله شبکه گسترده کانال های آبی آن که در قرن نوزدهم ساخته شد تعریف می شود. واقع شده در قسمت مرکزی تون بوری، این کانال ها دارای قایق های گوندولا هستند که محصولات متنوعی از لباس گرفته تا صنایع دستی را به فروش می رسانند.

 

منبع: bartarinha.ir

زیباترین شهرهای روی آب

تا ۷ سال پیش کمتر کسی غار SON DOONG را که بزرگ ترین غار جهان لقب گرفته، می شناخت. این غار در پارک ملی PHONG NHA-KE BANG ویتنام قراردارد.

برای رسیدن به این غار شگفت انگیز باید از میان جنگل های انبوه پارک ملی PHONG NHA-KE BANG عبور کنید. این پارک در سال ۲۰۰۳ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این غار نخستین بار در سال ۲۰۱۳ بر روی گردشگران گشوده شد و از آن پس به عنوان یکی از پر بازدید ترین جاذبه های گردشگری ویتنام عضو ثابت برنامه تور ویتنام شد.

اولین چیزی که هنگام بازدید از غار SON DOONG نظر شما را به خود جلب می کند، عظمت آن است. این غار ۵٫۵ مایل مسافت، ۶۵۰ پای پهنا و ۵۰۰ پای ارتفاع دارد به طوری که یک ساختمان ۴۰ طبقه به راحتی در آن جای می گیرد.

بزرگترین غار جهان نخستین بار در سال ۱۹۹۱ توسط یک بومی به نام HO KHAHN کشف شد که اتفاقی و برای پیدا کردن سایبانی که به وسیله طوفان به این منطقه کشیده شده بود، وارد این غار شد. بعدها هر چند تلاش کرد دوباره وارد غار شود نتوانست محل دقیق آن را بیابد. بالاخره در سال ۲۰۰۹ HO KHAHN توانست به همراه تیمی از پژوهشگران انگلیسی به غار وارد شود.

غار SON DOONG بر اثر فرسایش رودخانه بر سنگ های آهکی کوه در زیر آن پدید آمده و قدمت آن در حدود ۲-۵ میلیون سال تخمین زده شده است. علاوه بر عظمت، غار SON DOONG تفاوت هایی دارد که آن را از سایر غارهایی که تاکنون دیده اید متمایز می کند؛این غار از ترکیب نزدیک به ۱۵۰ غار مجزا تشکیل شده و دریاچه، رودخانه و جنگلی اختصاصی را در خود جای داده است. هر کجا که تابش نور بیشتر باشد بر انبوه گونه های گیاهی غار افزوده می شود. همچنین، غار SON DOONG زیستگاه جانورانی نظیر پرندگان، میمون ها و حتی مارهاست.

SIMON DUNNE از جمله نخستین کسانی که از این غار پس از بازگشایی آن برای عموم در سال ۲۰۱۳ دیدن کرد، درباره غار SON DOONG می گوید: عجیب ترین بخش بازدید از غار، سکوت آن است؛سکوتی خفه کننده و وقتی به نزدیک دریاچه غار رسیدم که خالی از هر جاندار زنده ایست، در تاریکی و سکوت مطلقی قرار گرفتم که هرگز نمی توانم فراموش کنم.”

این مقاله به صورت تخصصی در های هالیدی تهیه گردیده و هرگونه انتشار و کپی برداری بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد. منبع:مرجع گردشگری های هالیدی

بزرگ ترین غار جهان در ویتنام

آبشارهای ایگواسو در مرز آرژانتین و برزیل شامل ۲۵۷ آبشار در مسیری به طول ۷/۲ کیلومتر می شود که به عنوان یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا انتخاب شده و در لیست میراث طبیعی یونسکو به ثبت رسیده است.

آبشار ایگواسو که در سال ۱۵۴۱ توسط آلوار نونز کابزا د واکا، مکتشف و جهانگرد اسپانیایی کشف شد دارای دو قسمت عمده است که هرکدامشان از صدها آبشار درست شده  و جزیره‌هایی صخره‌ای و پوشیده از درخت آنها را در لبهٔ ریزشگاه ایگواسو از یکدیگر جدا می‌سازد. در مجموع ۲۷۵ آبشار که ارتفاعشان بین ۳۰ تا ۴۰و ۶۰ تا ۸۲ متر متغیر است آبشار ایگواسو را تشکیل می‌دهند. همچنین این آبشار با گسترهٔ ۲٬۷ کیلومتری خود ۳ برابر آبشار نیاگارا در آمریکای شمالی وسعت داشته و از آبشار ویکتوریا در آفریقا نیز به‌طور قابل توجهی بزرگتر است.

 

حجم جریان آب آبشار ایگواسو در طی فصول بارانی از ماه نوامبر تا مارس (آبان تا فروردین) به حداکثر ۱۲/۷۵۰ متر مکعب بر ثانیه می‌رسد و در طی فصول خشک از اوت تا اکتبر (مرداد تا مهر)، این میزان کاهش یافته و به حداقل خود می‌رسد. در مجموع، میانگین جریان سالیانهٔ این آبشار در حدود ۱/۷۵۶ متر مکعب بر ثانیه است.

 

 

 

 

آبشارهای ایگواسو از رودخانه ای به همین نام سرچشمه گرفته و در مرز استان میسیونز آرژانتین و استان پارانا در برزیل قرار دارد. این آبشار رودخانه را به دو قسمت رود بالایی و رود پایینی تقسیم می کند. این رود تا شهر کوریتیبا (مرکز استان پارانا) ادامه می یابد. بیشتر رودخانه در خاک کشور برزیل و بیشتر آبشارها در خاک آرژانتین قرار دارد. در واقع آبشار به شکل J می باشد و ۸۰ درصد آن مربوط به آرژانتین و ۲۰% آن مربوط به برزیل می باشد. ارتفاع هر یک از آبشارها بین ۶۰ تا ۸۲ متر می باشد. تعداد آبشارهای کوچک بسته به سطح آب در زمان های مختلف سال بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ آبشار می باشد. تقریباً نیمی از جریان آب به درون شکافی به نام گلوگاه شیطان می ریزد. گلوگاه شیطان U شکل است؛ ۸۲ متر ارتفاع، ۱۵۰ متر عرض و ۷۰۰ متر طول دارد. هرساله به دلیل فرسایش آبی، ۳ میلی متر از لبه های بازالتی دهانه آبشار کاسته می شود. آب ایگواسوی پایین در دره ای جمع شده و به رودخانه پارانا می ریزد، که در مقابل آن سد ایتایپو بسته شده است. محل تلاقی جریان های آب، مرز بین برزیل، آرژانتین و پاراگوئه می باشد. ایگواسو سالانه جریان آب متوسط ۱۷۴۶ متر مکعب بر ثانیه را تولید می کند و بعد از آبشار نیاگارا رتبه دوم را دارد. ایگواسو معمولاً با آبشارهای ویکوتوریا در مرز بین زامبیا و زیمباوه مقایسه می شود و نسبت به ویکتوریا عریض تر می باشد. مه و قطرات آبی که از گلوگاه شیطان این آبشار به هوا بلند میشود از ۳۰ تا ۱۵۰ متر ارتفاع دارد. نزدیک ترین فرودگاه بین المللی به آبشارهای ایگواسو فرودگاه بین المللی فوز دو ایگواسو (IGU) می باشد. این فرودگاه بین مسیر شهر به آبشار قرار دارد. ایرلاین های TAM، GOL و Azul از شهرهای اصلی برزیل پروازهای مستقیمی به فوز دو ایگواسو دارند. از فرودگاه فوز دو ایگواسو می توانید با سوار شدن یک تاکسی یا اتوبوس تا ورودی پارک ملی ایگواسو بیایید. به منظور افزایش بازدید از پارک، همچنین کاهش اثرات منفی زیست محیطی، اتوبوس های دو طبقه مدرنی با چشم انداز پانوراما و با ظرفیت ۷۲ مسافر، بازدید کنندگان را جابجا می کنند. شما می توانید در مسیر ورودی پارک تا آبشار که ۱۰ دقیقه طول می کشد، حیوانات با ارزشی نظیر یوزپلنگ، پروانه، را، میمون پرگو، مار مرجانی، توکان، طوطی و تمساح کیمن را ملاحظه کنید. پیاده رویی در طول دره طراحی شده که تا پایین گلوگاه شیطان ادامه دارد. این آبشار شامل چندین آبشار کوچکتر است که تنها با تماشای آن از هلی کوپتر میتوانید به شکوه و زیبایی آن پی ببرید. امکان استفاده از هلی کوپتر در سمت برزیل وجود دارد. مدت پرواز بر روی آبشار بین ۷ الی ۱۰ دقیقه می باشد و هر هلی کوپتر ظرفیت سوار کردن ۴ مسافر را دارد.

در هر دو کشور هم در برزیل و هم در آرژانتین قایق های تندرو مشهور به ماکوکو سافاری وجود دارند که تجربه رفتن در زیر آبشارهای زیبا را برای مسافرین فراهم می کنند. مسیرهای راهپیمایی برای رسیدن به آبشارها نیز یکی از به یاد ماندنی ترین لحظات را برای گردشگران رقم میزند. تماشای رنگین کمان و شکوه ریزش آبشارها، آسمان آبی و هوای پاک و بالاخره شادی وصف ناپذیر خیس شدن در زیر آبشارها هیجانی ست که باید” امتحان کرد. رستوران پورتو کانوس، بهترین رستوران واقع در کنار آبشار ایگو آسو می باشد و از بال رو به آبشار و فضای داخلی برخوردار است. غذای این رستوران به صورت بوفه می باشد و تنوع بسیار بالایی دارد. پارک پرندگان پارک پرندگان یک باغ وحش خصوصی در کنار پارک ملی ایگواسو می باشد که در سال ۱۹۹۴ تأسیس شده است. در این پارک شما می توانید تماس نزدیکی با ۱۰۲۰ پرنده از ۱۵۰ گونه مختلف برقرار کنید. این پارک ۵/۱۶ هکتار وسعت دارد و در میان جنگل های بارانی آتلانتیک انبوهی قرار گرفته است. شما در فاصله نزدیکی می توانید گونه های زیبای طوطی مکائو و توکان را مشاهده کنید. در این پارک از گونه های در حال انقراض پرندگان محافظت می شود. داستان این پارک از زمانی شروع شده که به دنیس کروکامپ و خانواده اش در نامیبیا یک جوجه طوطی اهدا شد و این ماجرا باعث شده به پرندگان علاقه مند شوند. سپس یکی از دوستانشان پیشنهاد ایجاد پارک کروکودیل ها را در ایگواسو به او داد، اما او یک پارک پرندگان ایجاد کرد. او به همراه همسرش آنا این پارک را در نزدیکی آبشار ایگواسو ایجاد کردند. در این پارک می توانید پرندگان بین نظیر و زیبایی از قبیل Casuares، Corujas، Tucan، Ararajubas، Ema و Faisoes را از نزدیک ببینید. سد ایتایپو سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل (شهر ایگواسو) زده شده، طولانی‌ترین سد جهان می باشد. این سد در سال ۱۹۹۴ از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است. ایتایپو در قالب یک پروژه دوجانبه و بر رودخانه پارانا میان دو کشور برزیل و پاراگوئه ساخته شد. ۱۸ واحد مولد برق این سد قادر به تولید ۱۴گیگا وات برق است. با مشاهده آمارهایی که اخیراً از میزان انرژی تولیدی این سد به دست آمده‌اند، می‌توان به عظمت سد ایتایپو پی برد. نیروگاه ایتایپو در واقع ۱۷ درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و ۷۵ درصد انرژی پاراگوئه را تأمین می‌کند. این نیروگاه همچنین محل بزرگی برای جذب توریسم محسوب می‌شود. تاکنون بیش از ۱۰ میلیون نفر از ۱۶۲ کشور جهان از این سد نیروگاهی بازدید کرده‌اند. لازم به ذکر است که برزیل صنعتی ترین کشور آمریکای لاتین است و برای کسب انرژی لازم برای صنایع خود شدیداً به نیرویی که این سد تولید می‌کند نیازمند است.

 

 

 

آبشار ایگواسو برزیل یکی از عجایب هفتگانه جهان